دیدن جهان با شعر

کمتر شعری را از عطار می توان یافت

که راجع به مشکلات دوران و روزگار

باشد ، ولی عطار در این غزل از بی وفایی

و عهد شکنی روزگار شکایت دارد . البته

این فریب و ستم را سودمند می داند

چون دلها را به سوی جانان واقعی می برد :

دل بگسل از جهان ، که جهان پایدار نیست

واثق مشو به او ، که به عهد استوار نیست

در طبع روزگار ، وفا و کرم مجوی

کاین هر دو مدّتیست که در روزگار نیست

رو  یار خویش باش و مجو یاری از کسی

کاندر دیار خویش بدیدیم ، یار نیست

نومید شو ز هر چه توانی و هر چه هست

کامیدهای باطل ما را شمار نیست

عطار وار از همه ماسوی ببر

کاندر زمانه بهتر ازین هیچ کار نیست

عطار