سنایی، شعر عرفانی در عشق را بنیانگذاری کرد در هزار سال پیش۔ منظور از عشق عرفانی، عمقی هست که در سراسر جهان است، نه عشق بین دو نفر که با طلاق و گرفتن پول و دعوا بر سر حضانت فرزندان تمام می شود۔
این توضیح را برای دوستانی ارائه دادم که با پیام هایشان، از دشمنی با عشق می گویند۔ بزرگواران، شما موضوع را هرگز درک نمی کنید۔
عشق: مقصود شراب وصل است ولی وضعیت، سرگردان بین آتش و آب است۔ این است عشق سنایی در این رباعی زیبا
با دل گفتم: چگونهای، داد جواب
من بر سر آتش و تو سر بر سر آب
ناخورده ز وصل دوست یک جام شراب
افتاده چنین که بینی ام مست و خراب
پنجشنبه بیست و پنجم اردیبهشت ۱۴۰۴ | 11:13