دیدن جهان با شعر

رودکی، بیش از هزار سال پیش، شعر و ادب پارسی را آغاز کرد و بنا کرد۔
این رباعی از او است۔ غم هجران را عذابی می داند که دوزخ، پیش آن هیچ است، پس رشک ( حسادت ) می برد به اهل جهنم

در عشق، چو رودکی، شدم سیر از جان

از گریهٔ خونین، مژه‌ام شد مرجان

القصه که: از بیم عذاب هجران

در آتش رَشکم دگر از دوزخیان