دیدن جهان با شعر

در دنیای پر از دغدغه ها و اضطراب ها، باید با تدبیر زندگی کرد ولی عیش و مستی عارفان را فراموش نکرد۔

بر سبزه، نشستِ می‌پرستان چه خوشست!

بر گُل، نفسِ هزاردستان چه خوشست!

ای گشته به اسم هوشیاری، مغرور

تو کی دانی که عیش مستان چه خوشست

اوحدی