دیدن جهان با شعر

 نظامی می گوید که مجنون ، هر روز به
باد صبحگاهی می گفت که از طرف مجنون ،
دست به دامن لیلی شود و پیام او را به لیلی
برساند و از لیلی هم بخواهد که به همین صورت ،
پیام خود را به سوی مجنون بفرستد. 
سپس ، مجنون ، پیام عشق خود را به زیبایی شرح 
می دهد. 

کی باد صبا ، به صبح برخیز

در دامن زلف لیلی آویز

گو آنکه به باده داده توست

بر خاکِ ره ، اوفتاده توست

از باد صبا ، دم تو گوید

با خاک زمین ، غم تو گوید

بادی بفرستش از دیارت 

خاکیش بده به یادگارت 

...

ای شمع نهان خانه جان

پروانه خویش را مرنجان

جادو چشم تو ، بست خوابم

تا گشت چنین دلم کبابم 

ای درد و غم تو ، راحت دل

هم مرهم و هم جراحت دل

قند است لب تو ، گر توانی

از وی ، قدری به من رسانی

نظامی