دیدن جهان با شعر

( توضیح شعر : زشتی و زیبایی در جهان ،

مطلق هستند نه نسبی . در همه جهان ،

زشتی و زیبایی وجود دارد که یا برای

انسان آشکار است و یا پنهان ، ولی

طینتِ  انسان براساس هر دو هست

و انتخابِ بین زشتی و زیبایی ، فرق

میان انسان و حیوان است. 

جلوه ای از زیبایی ،جان و زندگی است 

یعنی زندگی براساس زیبایی بنا شده است) :

معنای زندگی :

زشتی و زیبایی ، شود تعریف در اذهان ما

پس آن نمی گویم ، که مطلق هست در کیهانِ ما 

در این جهان ، هر کهکشان ، دارد زِ زشتی ها بسی 

زیبا به نفْسش هم عیان باشد و یا پنهانِ ما 

یعنی که زیبایی و زشتی ، مطلق از دنیا به ما 

آمد که شد تعریفِ آن طینت در این انسانِ ما 

انسانْ بشر ، شد خیر و شر ، ماییم داریم انتخاب 

این عشق ناب است افتراق از آن شدن حیوانِ ما 

معنای انسان ، زندگی ، هستی و زیبایی آن 

با هم یکی شد ، عشق ناب است این گَهَر تابانِ ما 

زیبایی از آن بیکران ، آمد و شد انسان سرشت 

از عشق ناب این زندگی ، تعریف شد در جانِ ما

از : کتاب کثرت یگانه ، صفحه 213