این شعر، هم از حزین لاهیجی نقل شده است و هم از فیض کاشانی. ایهام زیبایی در خواب شیرین وجود دارد چون هم به معنی خواب دلپذیر است و هم به معنی خواب " شیرین ( معشوق معروف ) "
ای وای بر اسیری، کز یاد رفته باشد
بر جای مانده مرغی، صیاد رفته باشد
امشب، صدای تیشه از بیستون نیامد
گویا به خواب شیرین، فرهاد رفته باشد
ای دل، شاد باش و رها از قید و بند، مانند خیام
می‌خوردن و شادبودن، آیینِ من است
فارغ‌بودن ز کفر و دین، دینِ من است
گفتم به عروسِ دهر: «کابینِ تو چیست؟»
گفتا: «دلِ خُرَّمِ تو، کابینِ من است»
به هر سری، اگر آید هوای عشق
چه لذّتی ببرد از صفای عشق
نیازمند شفایی، از این طرف
بیا ببین تو در اینجا دوای عشق
یار من زیباست، شد مطلوب عشق
از تماشایش شدم مجذوب عشق
عشق ما را عشق، خود ایجاد کرد
مهر و زیباییست پس منصوب عشق
عشق است همان قلب جهان در انسان
خون آمده در رگ ، و شود در جریان
هر لحظه تپش، جان کتابی باشد
آواز عمیق است و ندارد پایان
آسمان از سوز دل ها کهکشان عشق شد
هر ستاره، بعد از آن، از نور و نزدیکی شکُفت
اینچنین دنیای وصلت ها نشان عشق شد
